۱۲/۰۷/۱۳۸۸

برشی از یک خاطره

شو سو بیمه خه وه ر گا گیره م بی! ژه ن آموو آهو ماس و نون تا ووی نیا ئیتی ئه سه ر ته کیله و مه شکه مالاره مه خووه ن.
دمه دالو ناشتام کردو دامه ده رو هینام دا: گا.....گیره......گا.....گیره....
گا ئه ل آبادی قروشو گیرت ویر ده جیلو. منیش ئه ر پشت سه رو که تمو ری. آخر تاوسو بیو کشته لیو درو کیردوی. گائه ل ئه را وژه مه لیریانو منیش کیاووه م باله میا....
شوگار لیریو لیریو لیری! نه دی گا گیره م بردو نه دی گه مال بازه م ئه دیا کرد! شو گار لیریو , شوگار منیش لیری.

4 Comments:

At اسفند ۰۹, ۱۳۸۸ ۲:۱۶ قبل‌ازظهر, Anonymous وشت said...

خدا نهه شوگارت بلیری تارا گیان!

 
At اسفند ۱۱, ۱۳۸۸ ۱۲:۴۶ بعدازظهر, Anonymous تارا said...

مه منون ئه ژ مو حه به تيت. كاشكا آدريسته مه نا. گيمو كه م ستين بوين. دروسه؟

 
At اسفند ۱۱, ۱۳۸۸ ۱۱:۲۰ بعدازظهر, Anonymous وشت said...

وشت و وارو کیه؟نمشناسی؟!نومم فارسی ننویسو!

 
At اسفند ۱۲, ۱۳۸۸ ۱:۰۱ بعدازظهر, Anonymous تارا said...

ممنون ئي مو حه به تت. هه بيشتر وه شتي تا وارو

 

ارسال یک نظر

<< Home