چرخ و فلک

بچه که بودم دوست داشتم چرخ و فلک سوار شوم اما همیشه پس از آنکه سوار می شدم پشیمان می شدم! سرم گیج می رفت و راهی نبود که جلوی چرخشش را بگیرم! بالاخره چرخ و فلک می ایستاد و من خوشحال پیاده می شدم.
بارها کابوس می دیدم که سوار چرخ و فلکی هستم که می چرخد و می چرخد و نمی ایستد. انگار چرخ و فلک بان یادش رفته باشد که آن را متوقف کند و من فریادم به جایی نمی رسید!
مدتهاست که می بینم سوار چرخ وفلکی هستم که می چرخد و می چرخد، توقفی در کار نیست! هر روز هر لحظه در چرخشی لاینقطع می آید و می رود. انگار زمان با دستنانش مرا دور خودم می چرخاند!
روز از پی روز و سال از پی سال آمد و رفت و من دور خودم می چرخم! فقط لحظاتی در خواب و بیداری رویایی شیرین می بینم. احساس می کنم که زمان متوقف شده است و دیگر نمی چرخد!
آن دم لحظه ایست که یک من، تویی می شود...